Projectcultuur
Organisatiecultuur omvat de gemeenschappelijke waarden en normen, de geschreven en ongeschreven regels, die mede het gedrag bepalen van een groep mensen. De cultuur van een organisatie komt tot uitdrukking in de stijl van leidinggeven, de mate van formaliteit, de omgangsvormen, het taalgebruik, de inrichting van het kantoor, de huisstijl, de informele contacten, de manier van kleden, de humor, de ‘buitenwerk’-activiteiten. De medewerkers van de organisatie maken samen de cultuur. Het projectmatig werken gedijt in de ene cultuur beter dan in de andere. Onderkennen, inspelen op en zo nodig meebewegen met die verschillende organisatieculturen is van wezenlijk belang voor het succesvolle verloop van een project.
Een in 1972 door Harrison geïntroduceerd model vergroot het inzicht in de diverse organisatieculturen. Ook wordt duidelijk welke cultuur het meest geschikt is voor projectmatig werken. Het model gaat uit van ‘zuivere’ culturen, namelijk de machts-, rol-, taak- en persoonscultuur.
De ‘ideale cultuur’ voor het uitvoeren van een project ligt op de taak-persoon-as iets meer richting taakcultuur (qua projectvriendelijkheid: taak – macht – rol – persoon). Een organisatie voert echter vaak meerdere projecten uit. Deze mogen echter niet tot een chaos leiden door ieder project zijn eigen gang te laten gaan. Procedures en besluitvorming zijn dan noodzakelijk. Hierdoor ligt de te prefereren cultuur voor een multiprojectsituatie richting de rolcultuur (qua portfoliovriendelijkheid: taak – rol – macht – persoon).